Het door ons toegepaste materiaal- en kleurgebruik is naturel en ingetogen gehouden. Al het meubilair is uitgekozen en ontworpen op functionaliteit en comfort. Het lichtplan is niet bedoelt als eyecather, maar ondersteunt de architectonische opbouw van de ruimtes en accentueert de kunstwerken op een ingetogen manier. Zij vormen samen een sfeerbeeld dat niet afleidt, maar de connectie met het uitzicht en de omgeving juist versterkt.
Achtergrond
Met de succesvolle Porsche autocoureur Ben Pon aan het bewind, die Porsche in Nederland ook importeerde, had het bedrijf Pon een hypermodern, krachtig imago. Tussen 1955 en 1961 ontwierp de jonge architect Ben Ingwersen, 'Autopon'. Het werd het toenmalige hoofdkantoor en garagegebouw met woningen voor Pon's Automobielhandel. Ingwersen was een groot fan van Le Corbusier. In de opzet van het gebouw is dat duidelijk herkenbaar aan de 'pilotes' (de tabs toelopende pilaren), die het bouwvolume een zwevend karakter gaven. Ook de optimale lichtinval, het gebruik van kaal, functioneel beton en het vrije uitzicht waren typische invloeden die revolutionair waren in die periode. Het gebouw vormde de schakel tussen de oude stad en de moderne westelijke woonwijken, die indertijd in aanbouw waren. Het gebouw werd bestempeld als een sleutelwerk in de Nederlandse architectuur van die periode en is inmiddels een Rijksmonument.
Transformatie tot een Penthouse
Als bekroning plaatste Ingwersen een opbouw van twee verdiepingen op het dak, met een spectaculair 360 graden uitzicht over Amsterdam. Hierin bevonden zich een technische ruimte en de board room van het bedrijf. Nadat het gebouw een ander bestemming kreeg, werd de kans geboden om deze beide ruimtes te transformeren tot Penthouse. Omwille van de monumentenstatus waren grote ingrepen aan de bouwkundige structuur uit den boze. Door alle oude niet-structurele aanpassingen te verwijderen werd het gebouw tot op het bot gestript. Hierdoor werden de kwaliteit en de nieuwe mogelijkheden ineens duidelijk zichtbaar. Door op strategische plekken doorgangen subtiel aan te passen, kon een volledig nieuwe indeling worden gecreëerd. Het doel was, om het interieur op een abstracte manier te verbinden met de stijlperiode van het gebouw en de locatie. De ontwerpen uit de 'mid century' periode kenmerkten zich door hun vloeiende open plattegronden, overvloedig licht, ruimtelijkheid en lucht. De lange vrije zichtlijnen vallen hier precies op zijn plaats, omdat het uitzicht over de stad spectaculair is.
